Stel je eens het volgende scenario voor: Je bent te gast bij goede vrienden voor een uitgebreid diner. De kamer is warm. Gezellig kaarslicht flikkert als weerspiegeling in de wijnglazen waarin de lekkerste wijn wordt geschonken. Je hebt je goede vrienden al lang niet meer gesproken en daardoor zijn jullie volledig verzonken in een diep gesprek.

Ondertussen komt de geur van zeer smakelijk en vers eten je neus binnen en je hongergevoel begint in een rap tempo van zich te laten horen. Je hebt de hele dag al niet kunnen eten en je maag rommelt daardoor als een gek.

De gastvrouw staat tijdens jullie gesprek namelijk te koken en je maakt in je hoofd een sprong van vreugde als ze eindelijk de stomende pan met hartige stoofpot op tafel zet. De aroma’s van vlees, kruiden en groenten vullen je hart.

Snel schep je een goed bord op en je moet jezelf inhouden om het niet naar binnen te schrokken. De smaak van de eerste hap van de stoofpot vult je lichaam en stilt meteen je trek. Voldaan leg je na de eerste hap beleefd je bestek op je bord om een slok wijn te nemen.

De gastvrouw vraagt of het lekker is en je zegt dat je eigenlijk wel heel graag het recept zou willen hebben. Natuurlijk deelt ze dit graag met je. Ze legt uit dat het belangrijk is om de juiste kruiden te gebruiken en het vlees niet te lang maar ook niet te kort moet stoven.

De sappige smaak en speciale structuur van het vlees is wat voor jou de maaltijd helemaal afmaakt. Nieuwsgierig vraag je welk vlees je vriendin heeft gebruikt. “Ja het vlees, dat is het geheime ingrediënt van dit recept”, zegt ze vol bewondering. “Het is namelijk vers labrador puppyvlees dat ik gisteren in de marinade heb gelegd en…” Labrador?! 

golden-retriever

Heb je ooit weleens Labrador gegeten? Doe normaal, natuurlijk niet!

Grote kans dat je hart even een slag overslaat. Het vlees dat je zojuist hebt gegeten is van een hond… 

Percepties Bepalen Onze Realiteit

Wat doe je nu? Eet je door? Of ben je lamgeslagen door het feit dat er vlees van een labrador puppy op je bord ligt en je daar zojuist een hap van hebt genomen? Haal je het vlees van je bord en eet je alleen de groenten op? Of hoef je de groenten ook niet meer wetende dat het hondenvlees heeft aangeraakt?

Als jij bent zoals de meeste Nederlanders en Belgen en je hoort net dat je hondenvlees hebt gegeten zal je gevoel van genot in een klap omslaan naar een bepaalde vorm van afschuw.

Maar stel nou dat je vriendin een stomme grap maakt en zegt dat het vlees helemaal niet van een labrador is maar van een koe. Zou je trek dan weer helemaal terug zijn? Zou je met hetzelfde enthousiasme aan je maaltijd beginnen? Grote kans dat je je toch iets van oncomfortabel zou voelen, zelfs als je weet dat de stoofpot exact hetzelfde is als diegene waar je net met intens genot je eerste hap van nam.

Wat gebeurt hier precies? Hoe komt het dat bepaalde voeding zulke emotionele reacties oproept? Hoe kan het zijn dat eten met een bepaald label als heerlijk wordt ervaren en dat ditzelfde eten maar met een ander label ineens praktisch oneetbaar is geworden?

Het hoofdingrediënt van de stoofpot is niet veranderd. Het was het vlees van een dier en dat bleef het ook. Het enige dat veranderde – of zo leek het althans – was het feit dat het van een ander dier kwam. Hoe kan het dat we zulke radicaal andere reacties hebben over rundvlees en hondenvlees?

Het antwoord op deze vraag kan met een woord worden samengevat: perceptie. We reageren anders op verschillende soorten vlees niet omdat er een fysiek verschil is, maar omdat onze perceptie van het vlees anders is.

De reden dat we zo’n krachtige reactie voelen komt doordat onze percepties voor het grootste gedeelte onze realiteit bepalen. Ze vormen onze gedachten en hoe we ons daarover voelen. En daarmee bepalen onze percepties ons gedrag.

Het Verschil tussen een Hond en een Koe

Het enige contact dat de meesten van ons met koeien hebben is als we ze eten of dragen in de vorm van leer.

Maar voor de meeste Nederlanders en Belgen is de relatie die we met onze hond hebben niet heel veel anders dan dat we die hebben met mensen: We roepen onze honden bij de naam. We zeggen ze gedag en knuffelen met ze als we weer thuiskomen. Als we gaan slapen delen we ons bed met ze. We kopen cadeaus voor ze. We hebben foto’s van ze op onze social media. Als ze ziek worden betalen we zonder nadenken duizenden euro’s bij de dierenarts. En ze geven ons intens verdriet als ze uiteindelijk inslapen.

honden-maken-ons-blij

Een hond is als familie, we houden van ze en ze maken ons blij

Onze honden worden gezien als familie, als een lid van het gezin. We eten koeien en houden van honden niet omdat deze dieren nu zoveel verschillen – koeien, net als honden, hebben gevoelens, behoeftes en bewustzijn – maar omdat onze perceptie over ze anders is. En hierdoor is onze perceptie over hun vlees ook anders.

Hierbij hebben we het overigens over onze – de Nederlandse en Belgische – perceptie. De reactie van een Hindu op het eten van rundvlees zou hetzelfde kunnen zijn als de reactie van ons als we hondenvlees eten.

Hoe Schema’s Ons Conditioneren

Percepties verschillen dus ook per mens en per groeperingen. Deze variaties komen door ons schema. 

Een schema is een psychologisch framework dat gevormd wordt door onze overtuigingen, ideeën, percepties en ervaringen. Hierdoor ben je in staat om je snel te oriënteren en informatie op een betekenisvolle wijze te categoriseren en te interpreteren.

Als je bijvoorbeeld het woord ‘verpleegkundige’ hoort zul je waarschijnlijk een beeld voor je zien van een vrouw van middelbare leeftijd in wit uniform die in een ziekenhuis werkt. Zelfs als er feitelijk gezien net zoveel mannen verpleegkundige zijn die normale kleding dragen en die buiten het ziekenhuis werken.

Tenzij je regelmatig in contact komt met verschillende verpleegkundigen zal dit altijd jouw schema zijn van een verpleegkundige.

Hoe we over een dier denken en hoe we het dier behandelen heeft niets te maken met wat voor dier het is, maar wat onze perceptie is over dat dier.

In onze maatschappij zijn we overtuigd dat het normaal is om rund te eten, maar geen hond en passen daar ons gedrag op aan. Maar niet alleen bepalen onze overtuigingen onze acties, onze acties versterken op hun beurt weer onze overtuigingen. Des te meer we geen hond eten maar wel rund, des te meer we geloven dat honden niet eetbaar zijn en koeien wel.

Waarom Jij Geen Spin, Aap of Rat Wilt Eten

Het blijft mij keer op keer verbazen hoe het toch kan dat ik zoveel intelligente, mooie, knappe, slimme, compassievolle en empatische mensen in mijn sociale kringen heb die het beste met iedereen voor hebben maar er tóch voor kiezen om dieren te eten.

Melanie Joy beschrijft dit in haar boek Why We Love Dogs, Eat Pigs, and Wear Cows‘ als ‘the missing link‘ of ‘an unexplained gap‘ in ons perceptuele proces als het aankomt op eetbare diersoorten. Op de een of andere manier lijkt het erop alsof we geen connectie kunnen maken tussen vlees en de bron daarvan.

Heb je je weleens afgevraagd waarom we, van de tienduizenden soorten dieren op aarde, maar slechts een handvol hebben bestempeld als eetbaar?

De gedachte van het eten van een slang, een spin, een rat of een aap zullen je waarschijnlijk een gevoel van afschuw geven terwijl je dit niet ervaart bij de gedachte aan rundvlees of kip.

En dat is het meest treffende: niet de aanwezigheid van afschuw, maar de afwezigheid ervan.

Bewijs suggereert dat de afwezigheid van deze afschuw voornamelijk, zo niet helemaal, is aangeleerd.

Moreel Discomfort bij het Eten van Vlees

Je moet begrijpen dat we niet geboren worden met onze schema’s, maar dat deze voor ons worden opgebouwd. Onze schema’s komen voort uit een zeer gestructureerd overtuigingssysteem dat de naam ‘maatschappij’ heeft. Dit systeem bepaalt welke dieren eetbaar zijn en het zorgt ervoor dat we deze dieren zonder schuldgevoel kunnen eten.

Het systeem leert ons vooral hoe we niet moeten voelen. Het meest voor de hand liggende gevoel dat we verliezen door dit systeem is afschuw, terwijl onder afschuw een emotie ligt die veel meer in lijn ligt met wie wij echt zijn: onze empathie.

we-houden-van-dieren

Diep van binnen houden we van alle dieren en willen we ze geen kwaad doen. Het systeem zorgt er echter voor dat deze empathie onderdrukt wordt waardoor onze waardes en acties niet meer congruent zijn.

Maar waarom moet dit systeem zoveel moeite doen om onze empathie te blokkeren?

Het antwoord is simpel: omdat we diep van binnen om dieren geven en we niet willen dat ze lijden. En omdat we ze eten. Dit zorgt ervoor dat onze waardes en acties niet in één lijn liggen en deze incongruentie zorgt ervoor dat we ons moreel oncomfortabel voelen.

Om van dit oncomfortabele gevoel af te komen hebben we drie opties:

  1. We kunnen onze waardes veranderen zodat ze gelijk zijn met ons gedrag
  2. We kunnen ons gedrag veranderen zodat dit overeen komt met onze waardes
  3. Of we kunnen onze perceptie van ons gedrag veranderen zodat het lijkt alsof het strookt met onze waardes (zoals biologisch vlees kopen of denken dat een dier een goed leven heeft gehad voordat het geslacht wordt).

De laatste optie bepaalt hoe ons schema over vlees is gevormd. Door onze perceptie van ons gedrag te veranderen kunnen we ons comfortabel genoeg voelen om vlees te eten. En het systeem waarin we leven is erop ingericht om het ons zo gemakkelijk mogelijk te maken.

De Introductie van het Carnisme

Ik stelde de vraag al eens eerder, maar wees eens eerlijk naar jezelf. Waarom eet je wel een varken maar geen hond? Grote kans dat je iets zou zeggen als “honden zijn mijn vrienden”, “honden zijn schattig”, “honden zijn vriendelijk”. En dat je zou zeggen “varkens zijn lui”, “varkens zijn smerig”, “varkens zijn lelijk”.

Dan zou mijn vervolgvraag kunnen zijn: hoe weet je dit? Heb je weleens een tijdje doorgebracht met een varken? En zou je een varken kunnen eten als je hem net zo goed leerde kennen als je hond? Waarom fokken we eigenlijk varkens om ze op te eten?

De meeste vleeseters zullen wellicht zeggen dat ze het niet weten omdat ze er nooit over hebben nagedacht (zou ik hebben gezegd!). Of ze zouden zeggen omdat dat nu eenmaal de manier is waarop we het altijd al gedaan hebben.

Het is de manier waarop we het altijd al gedaan hebben.

Stop even met lezen en laat die statement eens op je inwerken. Denk er goed over na. Het ene diersoort sturen we naar de slacht en van het andere diersoort houden we omdat dat nou eenmaal de manier is waarop we het altijd al gedaan hebben. Zodra onze houding en gedrag richting dieren zo inconsistent is kunnen we met zekerheid zeggen dat we opgevoed zijn met absurditeiten. Het is absurd dat we varkens eten en van honden houden en niet eens weten waarom.

Mensen spenderen soms maanden om uit te zoeken welke bank ze willen kopen en toch denkt niemand na als ze voor het vlees schap staan welk diersoort we eten en waarom.

De vleesindustrie slacht wereldwijd meer dan 124.000 dieren PER MINUUT. Toch supporten al deze intelligente, mooie, knappe, slimme, compassievolle en empatische mensen (uit mijn sociale kring waar ik het eerder over had) dit gruwelijke feit omdat het de manier is waarop we het altijd gedaan hebben. 

Wat zorgt er in vredesnaam voor dat er zoveel van dit soort goede mensen zoiets kwaadaardigs blijven steunen en zich dit niet eens realiseren? Volgens Melanie Joy is het een zeer complexe vraag met een simpel antwoord: carnisme.

Het Carnisme Uitgelegd

In onderstaand filmpje legt Melanie Joy uit wat carnisme precies is maar als je het filmpje niet wilt bekijken heb ik een samenvatting van de informatie hieronder in het artikel uitgewerkt.

We weten allemaal wat een vegetariër is en inmiddels ook een beetje wat een veganist is. Het zijn mensen die ervoor kiezen om geen vlees of helemaal geen dierlijke voeding te consumeren of te gebruiken.

Maar het is niet alleen dit kenmerk wat typisch is voor deze mensen. Vaak zegt het nog veel meer over ze, namelijk dat het meestal mensen zijn die van de natuur houden en respect hebben voor alles dat leeft. Met andere woorden, er hangt een bepaalde overtuiging aan het zijn van vegetariër of veganist die veel zegt over de waardes van die persoon.

Mensen die wel vlees eten worden vaak bestempeld als vleeseters of omnivoren. Maar hoe accuraat is dat? Ik legde net uit dat een vegetariër niet enkel een planteneter is. Er hangt een heel overtuigingssysteem vast aan het zijn van vegetariër.

In tegenstelling tot vleeseters die het eten van vlees lijken te isoleren alsof het niet deel uitmaakt van zijn of haar overtuigingen en/of waardes. Het lijkt erop dat iemand die vlees eet dat niet doet vanuit een overtuiging maar is dat wel zo? Eten we wel varkens maar geen honden omdat we dit niet vanuit een overtuiging doen als het aankomt op het eten van dieren?

De Onzichtbaarheid van het Carnisme

In de westerse wereld eten mensen vlees omdat ze daarvoor kiezen en niet om te overleven. Ze eten het omdat ze het lekker vinden en ze eten het omdat het altijd zo gedaan is.

We zien het eten van vlees niet zoals we het veganisme zien – als een keuze, gebaseerd op een aantal aannames over dieren, onze wereld en onszelf. Nee, we zien het juist als iets natuurlijks om te doen omdat we het altijd zo gedaan hebben.

We eten dieren zonder na te denken over wat we doen en waarom omdat het overtuigingssysteem dat dit gedrag aanstuurt onzichtbaar is. Dit onzichtbare overtuigingssysteem is wat Joy carnisme noemt.

Carnisme is het overtuigingssysteem waarin wordt aangenomen dat het eten van bepaalde dieren ethisch verantwoord en gepast is.

Carnisten – de mensen die dus vlees eten – zijn niet hetzelfde als carnivoren. Carnivoren zijn afhankelijk van vlees om te overleven. Ook zijn het geen omnivoren. Een omnivoor is een dier – mens of niet – dat de fysiologische capaciteit heeft om zowel vlees als planten te verteren. Maar net zoals een carnivoor, zegt de term omnivoor iets over de biologische werking en niet over de filosofische keuze.

Carnisten eten vlees niet omdat ze moeten maar omdat ze ervoor kiezen en keuzes komen altijd voort uit een overtuiging.

De overtuiging van het carnisme is ons al vanaf jongs af aan aangeleerd, bewust of onbewust. We noemen dit conditioneringen. Conditioneringen zijn vaak onderhevig aan wat de meerderheid van een maatschappij als normaal beschouwd. Niemand wil als buitenbeentje te boek komen te staan en volgt daarom vaak de normen van de maatschappij zonder hier over na te denken.

Roken Voor Een Gezonde Keel

Zo was het vroeger heel normaal om te roken en was je een sukkel als je het niet deed. Vandaag de dag is roken niet meer de norm en is het zelfs verboden in openbare gebouwen, restaurants en café’s.

roken is gezond

Tot aan 1964 was het gewoon toegestaan dit soort advertenties te tonen. Zien we over 50 jaar de gelijkenis met advertenties over dierlijk voedsel? Bron: Gizmodo

Het is echter lastiger om een ideologie als het carnisme bloot te leggen omdat het onzichtbaar is. De reden dat het onzichtbaar is komt doordat het een gewelddadige ideologie is. Er kan geen vlees zijn zonder slacht.

Vrijwel iedereen haat het om anderen – mensen of dieren – onnodig te zien lijden. Daarom is het van cruciaal belang dat alle horrors rondom het carnisme achter gesloten deuren verborgen blijft. Als iedereen elke keer dat ze vlees zouden kopen geconfronteerd zouden worden met wat eraan vooraf was gegaan, zou het carnisme een snelle dood sterven.

Waarom zien we bijvoorbeeld nooit stieren of kalfjes in de wei? En de miljoenen kippen in ons land, waar zijn die?

De vleesindustrie is zich zeer goed bewust van het feit dat het geweld dat gepaard gaat met de productie van vlees zo ver mogelijk bij de consument vandaan moet blijven willen ze nog kunnen blijven bestaan. Daarom worden deze dieren gehouden in zogenaamde megastallen zonder ramen.

If slaughterhouses had glass wallseveryone would be vegetarian,” Paul en Linda McCartney

De 3 N’n van Rechtvaardiging

Naast onzichtbaarheid heeft het carnisme nog een ander verdedigingsmechanisme namelijk rechtvaardiging. 

Carnisme leert ons dat het eten van vlees te rechtvaardigen is door ons te laten geloven dat de mythes van vlees, eieren en zuivel de feiten zijn van vlees, eieren en zuivel. Met andere woorden, carnisme leert ons te geloven in de 3 N’n van Rechtvaardiging: dieren eten is Normaal, Natuurlijk en Noodzakelijk.

En ja, dit hoorden we al eens eerder:

  • slavernij is Normaal, Natuurlijk en Noodzakelijk
  • mannelijke dominantie is Normaal, Natuurlijk en Noodzakelijk
  • heteroseksuele overheersing is Normaal, Natuurlijk en Noodzakelijk

Daarnaast zijn de mythes van carnisme geïnstitutionaliseerd: ze worden ondersteund en gepromoot door alle grote sociale instituten, welke op hun beurt deze mythes op ons overdragen. Op die manier is de carnistische eenzijdigheid ingebed in de fundamenten van de maatschappij.

carnisme-2

Bron: The Secret Reason We Eat Meat – Dr. Melanie Joy – Youtube

En als we geboren worden in een geïnstitutionaliseerd systeem zoals carnisme, internaliseren we het. We nemen zowel de mythes als de producten van carnisme in ons op.

Binnenin ons creëert carnisme een mist in ons denken, waardoor onze perceptie van vlees, eieren, zuivel, en de dieren die we eten, vervormd geraakt.

Bijvoorbeeld, carnisme leert ons om dieren in strakke categorieën te plaatsen in ons denken, en daardoor ook in onze harten.

Carnisme leert ons om gefokte dieren te zien als objecten, als dingen, eerder dan als wezens.

En carnisme leert ons om gefokte dieren te zien als abstracties, alsof ze geen individualiteit of persoonlijkheid van zichzelf hebben: een varken is een varken, en alle varkens zijn hetzelfde.

Maar het feit dat het carnisme zulke uitgebreide verdedigingsmechanismen nodig heeft is eigenlijk goed nieuws. Het toont de ware kwetsbaarheid van het systeem.

Bedenk je eens: we geven veel om dieren, om rechtvaardigheid, en om de waarheid.

En carnisme is afhankelijk van onze onverschilligheid en het systeem is gebaseerd op misleiding. Dus carnisme heeft ons nodig om zijn industrie te laten draaien, om de waarheid te negeren en om het enige dat ons vrij maakt af te weren: bewustzijn.

De Grootste Bedreiging voor het Carnisme

Bewustzijn is het licht dat door de mist van carnisme heen schijnt, waardoor de donkere waarheden die met veel hard werk voor ons verborgen worden, belicht worden.

Ten tweede doorbreekt bewustzijn de onduidelijke waas in ons denken, waardoor de schaduw die over ons hart werd gelegd wordt verjaagd en zo de natuurlijke gloed van onze empathie weer vrijgelaten wordt.

Als laatste is bewustzijn de grootste bedreiging voor carnisme, omdat we met bewustzijn keuzes kunnen maken die weerspiegelen wat we diep van binnen denken en voelen, eerder dan wat ons geleerd werd om te denken en te voelen.

We kunnen onze eigen keuzes maken in vrijheid.

Zonder bewustzijn is er geen vrije keuze.

En hoewel het verleidelijk is te voelen dat het probleem zo groot is dat onze individuele inspanningen geen verschil zullen maken, of dat het systeem nooit zal veranderen, de waarheid is dat élke keuze die we maken, een verschil maakt, voor anderen, en voor onszelf.

En de geschiedenis leert ons, steeds opnieuw, dat bewustzijn de deuren opent naar sociale transformatie. Wanneer integere mensen hun zicht verbreden, eisen ze verandering.

En krachtige verandering is nu al bezig, over heel de wereld, terwijl meer en meer mensen hun denken openen en nee zeggen tegen carnisme.

De veganistische beweging, die de tegenhanger is van carnisme, is één van de snelst-groeiende sociale rechtvaardigheidsbewegingen ter wereld vandaag.

Carnisme vecht uiteraard terug met gebruik van foute informatie, en tactieken die angst zaaien, in een poging de veganistische boodschap te ondermijnen.

carnisme-3

Bron: The Secret Reason We Eat Meat – Dr. Melanie Joy – Youtube

Maar ondanks wat carnisme ons wil doen geloven, is veganisme genezend voor ieder van ons.

Het Creëren van een Mooiere Wereld voor Iedereen

Het doel van de veganistische beweging is een wereld te creëren op basis van compassie eerder dan op wreedheid, empathie eerder dan apathie, authenticiteit eerder dan oneerlijkheid, rechtvaardigheid eerder dan onderdrukking.

Dus met bewustzijn kunnen we een betere wereld creëren voor alle wezens, zowel voor humane als niet-humane wezens.

Met bewustzijn kunnen we voorbij carnisme bewegen.

We kunnen onze consumptie van vlees, eieren en zuivel verminderen en hopelijk, op een dag, volledig elimineren.

We kunnen meer leren over carnisme en veganisme, om zo beter geïnformeerde consumenten en soevereine burgers te worden.

En dat is precies wat ik met dit artikel heb proberen te doen. Dit artikel heb ik niet geschreven om jou of andere mensen te veroordelen. Dat zou namelijk hypocriet zijn aangezien ik 28 jaar lang de grootste vleeseter was aller tijden en zelfs jaren met plezier in een slagerij heb gewerkt.

Ik heb dit artikel geschreven voor iedereen die er aan toe is om de ogen te openen en van mening is dat we als mensheid te ver zijn gegaan. Net zoals mijn ogen geopend werden in 2012 na het zien van de documentaire Food Inc.

Als je al begonnen bent met (meer) plantaardig eten dan wil ik je oprecht een schouderklopje geven. Het vergt moed om je oude gewoontes van je af te schudden omdat het onzichtbare carnistische systeem nog steeds volop aanwezig is in onze maatschappij.

Dit systeem zorgt er elke dag nog steeds voor dat je je moet verantwoorden voor de ongebruikelijke keuzes die je maakt en dat is niet altijd even makkelijk.

Ben je nog niet begonnen om meer vegan in je leven te integreren maar zou je wel willen weten waar je kunt beginnen?

Ik heb een handig Vegan voor Beginners boekje + een Weekmenu met 21 recepten gemaakt dat je een kickstart zal geven voor een beter leven. Je kunt de boekjes hier downloaden.

Ik heb bepaalde stukken uit dit artikel vrij vertaald uit het boek ‘Why We Love Dogs, Eat Pigs, and Wear Cows‘ van Melanie Joy omdat zij het zo ontzettend goed heeft verwoord. Het boek kan ik je van harte aanbevelen omdat het zoveel inzicht geeft in die prangende vraag waarom we van honden houden, varkens eten en koeien dragen. Klik hier om het boek bij Bol.com te bestellen

Over Maik Süter

Ik at een halve kilo vlees per dag en werkte in een slagerij, maar sinds eind 2012 ga ik als vegetariër door het leven (en sinds 2015 als veganist). Sindsdien heb ik tonnen energie, ben ik 7 kilo afgevallen en draag ik bij aan een betere wereld. Nu probeer ik andere mensen te inspireren om ook deze lifestyle te leven.

20 reacties voeg reactie toe

  1. Goed verhaal . Ga het boek zeker lezen en cadeau geven . Ik merk toch ondanks al het commentaar dat mijn vlees etende collega’s en vrienden mij geven, gaan uitleggen waarom ze wel vlees eten. Bewustzijn is de eerste stap.

    • Bedankt Nicole. Het boek is echt een aanrader, Melanie schrijft heel verhelderend.

  2. Het moeten verantwoorden waarom je deze keuze maakt is zo herkenbaar. En dan nog de mensen die zich zorgen maken of mijn vriend dan nog wel genoeg vlees binnen krijgt (kook je dan 2 verschillende maaltijden?) … hij zelf heeft overigens helemaal geen problemen met de maaltijden die ik kook 🙂 .
    Bedankt voor de nieuwe inzichten en ga zo door!

  3. Allereerst, ik ben zelf al 50 jaar vegetarier ( vanaf mijn 8 ste). Toch vind ik dit een lastig onderwerp. De mens eet al duizenden jaren vlees, velen vinden vlees gewoon lekker, is het echt gezond om geen vlees te eten, is een eetwijze waarbij je supplementen nodig hebt (B12, vit A) wel echt goed! Daarbij begint vegan een nieuwe hype te worden, er is al een veganhotel geopend in Mykonos! De bioindustrie is zeer verwerpelijk, het eten van vlees op zich, als het dier een normaal leven heeft gehad, zie ik niet als onnatuurlijk. Ik keur het af om andere mensen op emotionele gronden te overtuigen, kijk dat
    lieve geitje! En wat dan voor een dik en lelijk varken?
    Moeilijk ook als je eigen kinderen vlees zouden willen, verbieden, overtuigen? Ieder moet zelf beslissen, voedsel is zeer persoonlijk.

    • Pauline, ook als dagelijkse vleeseter kun je vit B12 tekort komen, ‘heb ik in mijn vriendenkring gezien’. Dus…!

    • Het gaat niet zozeer om ‘lief en schattig’ versus ‘dik en lelijk’ (ik vind varkens overigens helemaal niet lelijk), maar om het erkennen van het feit dat de dieren die wij eten wezens zijn met bewustzijn, emoties en behoeften en dat ze lijden door onze vleesconsumptie.

      • Goh, er is een vegan hotel geopend en dat gaat misschien te ver? Terwijl alle andere hotels op de wereld geopend zijn voor carnisten? Het is niet waar dat alleen veganisten b-12 als supplement gebruiken. De meeste carnisten doen dit ook, alleen weten ze het niet. Een koe haalt de b-12 uit de aarde door het grazen. In megastallen kan niet worden gegraasd, dus daar ontstaan te korten. Daarom krijgen deze koeien b-12 supplementen toegevoegd aan hun voeding. Zodat hun opeters dat nog naar binnen krijgen. Daarnaast slikken ontelbare carnisten vitamine preparaten, ondanks dat ze vlees eten. De ‘r’ in de maand, je weet wel. En ja, het is echt gezond om veganistisch te eten: kijk naar alle gebieden waar mensen het oudst worden en het langst gezond blijven. Dierlijke eiwitten zijn schadelijk voor de gezondheid, zeker in de hoeveelheden die carnisten consumeren. De zogenaamde welvaartziektes zijn een gevolg van vet, witte koolhydraten en dierlijke producten. Wat overigens ook betekent dat vegans die veel vegan alternatieven, vegan junkfood, eten, die ziektes ook vaak nog wel krijgen.

  4. Goed om te lezen.
    Ik at allen nog kip.
    Eieren eet ik ook nog.
    Ik denk wel hoe krijg ik mijn nodige eiwitten dan binnen als ik helemaal vegetariër ben.
    Vit d en b12 neem ik al.
    Weet nog te weinig van vervangende volwaardige groente.

  5. Ik eet al heel lang geen vlees meer , neem geen supplementen en mijn bloeduitslag altijd prima . Ik vind het dikke zever , tekort vit 12 etc . Grtjs

  6. Selectief. Ook wel cherry picking genoemd. Genoeg artikelen tegenover te zetten (zoals elke keer weer het geval hier), ja ook van specialisten. Ook inspelen op emoties.

    Als ’t voor je werkt, prima.

    • Interessant, heb je wat artikelen voor me die dit artikel tegenspreken? Ik ben altijd bereid om bij te leren.

  7. Mooi stuk Maik!
    Fijn dat je alleen een spiegel geeft en niet oordeelt.
    Ik heb 15 jaar vegetarisch gegeten en ben toen toch weer vlees gaan eten omdat ik merkte dat mijn vermoeidheid daar enorm van opknapte en ik toen niet genoeg reden had om geen vlees te eten.
    Ik ik nu geen vlees meer. En dat is dit keer helemaal van binnenuit gekomen. Dat klopt voor mij nog meer.
    Overigens mooi dat we bewuster worden over wat we doen en waarom.
    Ik hoop dat dit een begin is. En dat we het ook afgaan vragen over:
    -Gif op eten spuiten
    -Oorlog voeren
    -Gif in ons lijf stoppen en dat genezen noemen
    -enz, enz.
    Boeiende tijd leven we in. Tijd die ons prikkelt om steeds bewuster te worden.
    Fijn Maik dat jij op jouw stukje jouw bijdrage aan levert!
    Dank je wel!

  8. Hallo,

    Wij zijn ervan overtuigd dat we niet elke dag vlees hoeven te eten. In plaats daarvan willen wij vlees eten dat een goed leven heeft gehad. Ik zie nog geregeld kippen los lopen in een grote kippenren.

    Ik ben vegan geweest, echter door mijn diëtisten weer aan het vlees eten gezet. Ik volg op facebook nu wel Lobke Faassen. Ik wil proberen voor mijzelf weer terug vegetariër te worden, echter zit ik met het probleem dat ik kook en vlees stinkt als je het klaar maakt, als je vegan bent. Dit is ook wat mij een beetje tegen houd. En tevens mijn eiwit inname en zoutbeperking houd mij tegen.

  9. Ik ben opgegroeid met het eten van vlees en ook nu nog vind ik het eenvoudiger te koken met vlees dan zonder. Tegelijk heb ik het gevoel dat vet en eiwit eerder een voldaan vol gevoel geven dan zonder. Ik mis de energie die ik wel heb als ik vlees eet. Ik eet niet elke dag vlees en ik eet minder vlees (nooit vlees op brood). Het zal ook aan mijn kookkunsten liggen, maar ik vind veel vega recepten tegenvallen, nat en flauw wat smaak betreft. Ik ben er wel van overtuigd dat een hele belangrijke stap naar beter omgaan met deze wereld is te stoppen met vlees eten én ik wil liefst ook niet meer bijdragen aan het dieren leed.

Laat Een Reactie Achter