Goed. Dus je hebt besloten om de Vegan Lifestyle een kans te geven. Misschien dat je nog niet alles laat staan, maar het begin is er.
Je haalt sojayoghurt in plaats van kwark. Je vervangt je stukje vlees voor seitan. En in plaats van mayonaise probeer je eens de vegan variant.
Met andere woorden: je wilt ervoor gaan!
Maar dan heb je een etentje bij je schoonouders of met collega’s. Je beste vriend(in) besluit eens lekker voor je te koken. Of je partner kijkt je verbaasd aan als hij of zij een lapje seitan ziet liggen in plaats van biefstuk.
Beduusd sta je met je handen in het haar, want je moet gaan vertellen dat je geen vlees eet. En oh ja, ook geen melk, kaas, eieren of andere dierlijke producten.
Al snel krijg je alle bekende grappen en grollen naar je hoofd geslingerd en het maakt je onzeker. Of nog erger, je gaat te boek staan als die irritante veganist die vervolgens maar niet meer uitgenodigd wordt op feestjes en etentjes.
Kortom, je vraagt je af hoe je die nieuwe Vegan Lifestyle in vredesnaam gaat verweven met je huidige sociale leven.
Het draait om intentie…
In 2012 besloot ik om na meer dan 20 jaar massa’s dierlijk voedsel te hebben geconsumeerd, vegetariër te worden. Ik liet alle vormen van vlees en vis staan.
In het begin was het voor mijn sociale omgeving even aanpassen omdat ik bekend stond als die mega vleeseter.
Maar een gerecht zonder vlees of vis maken is nog best goed te doen dus ik ervoer weinig problemen met etentjes.
In 2015 kwam echter het moment waarop ik alle andere vormen van dierlijk voedsel liet staan.
Nu werd het allemaal iets gecompliceerder, maar ik wist me heel goed staande te houden binnen mijn sociale kring.
En de reden dat ik me goed staande wist te houden kwam doordat ik de lifestyle leefde vanuit de intentie. Diep van binnen voelde ik waarom ik deze lifestyle wilde leven.
Ik deed het dan ook puur voor mezelf, de onschuldige dieren en onze mooie planeet.
En niet om de buurvrouw of mijn collega’s te imponeren.
En dat is het geheim van succes.
Je leeft de lifestyle vanuit de intentie omdat je ergens in gelooft en ergens voor wilt staan.
Zodra dit verankerd is in je lichaam maakt het je niet meer uit wat anderen van je denken of vinden.
…En niet om perfectie
Onthoud verder dat het ook niet draait om perfectie.
Ik krijg weleens verontwaardigde blikken van mensen als ik wel iets dierlijks consumeer. Ergens kan ik het ze niet kwalijk nemen, maar aan de andere kant kunnen ze het mij ook niet kwalijk nemen.
Meer dan 20 jaar dacht ik dat ik gezond bezig was en dierlijk voedsel hoorde er gewoon bij.
Zoiets kun je dan ook niet van de een op andere dag uit het raam gooien.
Voel je dan ook niet schuldig of bezwaard als je toch wel een keer dierlijk voedsel consumeert. Je hebt in ieder geval al de intentie om het goed te doen, iets dat veel andere mensen nog niet hebben.
Zie het juist als een on-going process, waarbij je elke dag weer iets nieuws leert en probeert.
Wees open-minded, begripvol en inspireer!
Als je de intentie eenmaal goed hebt voor jezelf en begrijpt dat het niet draait om perfectie is de omgang met je sociale omgeving eigenlijk een eitje, ehh peulenschil 😉
Er zijn eigenlijk twee sociale situaties die veel voorkomen en ik licht ze allebei graag toe zodat je straks weet hoe jij de situatie te lijf kunt gaan.
1. Het eten bij vrienden of familie
Ik eet best vaak bij mijn moeder en schoonouders. En ondanks dat ze heerlijk kunnen koken kon ik in het begin niet van ze verwachten dat ze van de een op andere dag een veganistisch menu op tafel konden zetten.
Heeft er dus iemand voor je gekookt ga dan in het beginsel niet moeilijk doen. De kok in kwestie heeft zijn of haar liefde en tijd gestopt in het bereiden van iets. Het is in mijn ogen dan respectloos om het niet op te eten.
Zodra je omgeving bekend is met het feit dat je geen dierlijk voedsel meer eet kun je langzaam van ze gaan verwachten dat ze rekening gaan houden met jouw wensen.
Dit hoeft niet te betekenen dat ze daadwerkelijk iets veganistisch op tafel zetten, maar je kunt wel van ze verwachten dat ze snappen dat je bepaalde dingen niet meer eet, ook al heeft diegene moeite gedaan in de keuken.
Als je vrienden of familie hebt die echt niet plantaardig voor je willen koken kun je eens voorstellen om zelf een gerecht mee te nemen. Dat gerecht deel je vervolgens met je tafelgenoten (als ze willen proeven, en geloof me, dat willen ze).
Op die manier ben je niet respectloos maar inspireer je juist.
2. Uit eten gaan met collega’s (of met vrienden, familie of je partner)
Ook in deze sociale situatie geldt dat je moet begrijpen dat in het begin nog niet iedereen af weet van jouw lifestyle keuze. Ram dus niet meteen je hakken in het zand als je met collega’s bij een steakhouse gaat eten.
Bel in plaats daarvan het restaurant op om te vragen of ze plantaardige opties voor je hebben (en dit hebben ze in feite altijd). Regel dit buiten je collega’s om zodat je er niemand mee lastig valt.
Nu is een steakhouse misschien een extreem voorbeeld, maar de meeste bistro’s kunnen prima een heerlijke veganistische maaltijd voor je neerzetten. Zolang je het restaurant maar van tevoren op de hoogte brengt.
Zelf heb ik jaren in de horeca gewerkt en op het moment suprême, als de toko vol zit kun je als chef niet nog even snel iets aparts bereiden.
Als de chef echter op de hoogte is kan hij zich voorbereiden en je iets lekkers voorschotelen.
Zodra je collega’s (of vrienden, familie etc.) bekend zijn met jouw dieetwensen kun je langzaam gaan verwachten dat ze hier rekening mee houden als ze een restaurant reserveren.
Probeer hierbij nooit in de aanval te schieten als ze dit niet gedaan hebben, maar check het wel altijd even bij degene die het allemaal regelt. Als er niks geregeld is kun je er zelf namelijk nog achteraan.
Verder is het natuurlijk een superidee om zelf de touwtjes in handen te nemen en voor te stellen om de plek te regelen waar jullie gaan eten.
Je hoeft hierbij niet de nadruk te leggen op het feit dat jullie in een vegan restaurant gaan eten, dat schrikt mensen misschien alleen maar af.
Kies bij voorkeur een restaurant uit waar je al een keer geweest bent en waarvan je weet dat ze goed en lekker eten hebben.
En voel je ook niet aangevallen als er iemand in de groep loopt te zeiken. Onthoud: je probeert alleen maar te inspireren. Als mensen moeilijk gaan doen dan heb je het in ieder geval geprobeerd en kunnen jullie de volgende keer weer ergens anders gaan eten.
Aan tafel ontstaan de beste gesprekken
Sinds mensenheugenis is eten een sociale activiteit geweest. Rond een kampvuur, aan de dinertafel of in een restaurant. Tijdens het eten ben je met elkaar aan het kletsen.
Dit is voor mij altijd het moment om te shinen.
Doordat ik niemand iets opdring, maar WEL mijn eigen keuzes maak vanuit mijn EIGEN intentie zie je dat mensen geïnteresseerd raken in wat je doet.
Zeker als ze nog niet weten van jouw keuze om vegan te zijn.
Als ik in een restaurant dus buiten iedereen om met de chef heb afgesproken om een veganistische maaltijd te krijgen, toont minimaal een van mijn tafelgenoten altijd interesse.
Vervolgens krijg je een podium waarop je kunt uitleggen waarom je doet wat je doet.
Met andere woorden: je krijgt een kans om te inspireren en mensen aan het denken te zetten. Probeer sociale situaties dan ook op die manier te benaderen.
Als er niemand vragen stelt is het overigens ook prima, zolang je maar niet gaat verkondigen hoe zielig het wel niet is voor het kalfje dat je overbuurman zit te verorberen.
Daar lok je alleen maar negativiteit mee uit en je zet jezelf en de lifestyle daarmee in een negatief daglicht.
Hoe ga je om met een partner die niet wilt meedoen?
We hebben het tot nu toe gehad over situaties die af en toe voorkomen zoals een etentje met je schoonfamilie of collega’s. Maar wat als je partner of gezin het niet ziet zitten om met jouw gekke idee mee te doen?
Ten eerste is het natuurlijk een stuk makkelijker als je dit avontuur samen aangaat. Ik heb het geluk gehad dat mijn vriendin net zo over de lifestyle denkt als ik, maar misschien heb jij niet zoveel geluk.
Allereerst is het belangrijk dat er wederzijds respect is. Dit geldt overigens niet alleen als het om eten gaat, maar überhaupt binnen je relatie. Respect is waar een goede relatie op gebouwd is.
Als jij of je partner geen respect voor elkaar hebben zal de relatie vroeg of laat spaak lopen en wordt het lastig om rekening met elkaars eetwensen te houden.
Laten we er dus vanuit gaan dat er enige harmonie in je thuissituatie is. Hoe pak je het dan aan?
Hieronder heb ik een paar tips die je kunnen helpen:
- Als jij degene bent die binnen het gezin kookt dan is er geen reden om aan te kondigen dat jullie vanaf vandaag anders gaan eten. Voeg gewoon overheerlijke plantaardige maaltijden toe aan het menu. De meest simpele vegan recepten zal iedereen versteld doen staan, zelfs die-hard vleeseters.
- Gebruik in het begin van de overgang veel zout, olie en zoetstoffen. De meeste monden zijn dol op zout, vet en suiker, waardoor ze al snel vergeten dat er geen vlees en zuivel in het gerecht zit. Bouw dit na verloop van tijd wel af om je gezin gezond te houden.
- Maak in de overgangsfase veel gebruik van vleesvervangers. Zeker in maaltijden waarbij het niet te herkennen is. De meeste vleeseters hebben vaak niet eens door dat ze geen echt vlees zitten te eten, waardoor je ze kunt laten zien dat het helemaal niet nodig is om vlees te eten.
- Gebruik rijst als je geheime wapen. Veel mensen vinden bruine rijst lekker. Serveer daarom een paar keer per week een gebakken rijst schotel. Je zult merken dat in een tijdsbestek van enkele maanden mensen van binnenuit zullen veranderen. Ze zullen rustiger worden en minder hongerig zijn naar vlees.
- Maak een grote batch van geroosterde zaden in sojasaus en bewaar het in een vershoudbakje. Deze zaden geven een boost aan elk gerecht, dus hou ze dicht bij de hand en zet ze altijd op tafel!
Geduld is een schone zaak
Blijf onthouden dat je niemand iets kan opleggen. Geef zelf toe, dit vind jij zelf ook niet chill. Doe dit dus ook niet binnen je thuissituatie.
Als huishouden zijn jullie in feite een team en binnen een team moeten soms compromissen gesloten worden. Als er iemand binnen het huishouden dus dierlijk voedsel wil consumeren kun je overwegen dit een of twee keer per week te doen.
Probeer het niet op te dringen en altijd te verklaren waarom je het zo belangrijk vindt dat jullie plantaardig gaan eten.
En bovenal, heb geduld.
Ik heb meerdere carnivoren zien smelten tot compassievolle planteneters. Het kost gewoon tijd voor mensen om te wennen aan dit idee. Zelf ben ik daar een prachtig voorbeeld van.
Mocht je zelf nog tips hebben hoe om te gaan met het sociale aspect van vegan zijn, laat het dan weten hieronder in de reacties!
Ik ben moeder van 3 thuiswonende zoons van 19, 18 en 16 jaar. Ik at zelf al langer zoveel mogelijk vegetarisch, sowieso op dagen dat mijn zoons niet thuis waren. Sinds begin dit jaar eet ik helemaal vegan met 3 carnivoren in huis. Wij deden al aan meatless monday en door de jongens van alles van mijn bord te laten proeven en vooral niet moeilijk te doen over hun vlees werden ze steeds benieuwder. Sinds een paar weken eten ze (hun eigen idee) doordeweeks vegan mee. Dus vooral niet zeuren erover maar wel informeren en het leuk&lekker maken!
Mooi om te lezen dat de ‘inspiratieroute’ ook voor jou heeft gewerkt Sandra!
Beste Maik Daar ik nog maar net begonnen ben met het niet eten van vlees ( wel drink ik nog wat melk maar ook sojamelk indien het kan , ook een ei lust ik best graag , en ik heb het geluk dat een vriendin van me lekker diervriendelijk kippen rond heeft lopen waarvan ik weet dat deze nooit gedood zullen worden want ze is net als wij een grote dierenvriend . Het inspireerden me om vanalles uit te gaan proberen en jou sturen via mail geeft me een boots . Dank U wel , ook heeft mijn dochter de gekregen iBook en zo voor mij al gedonwdlood . Dit sterkt me en geeft me een heeeeeel warm gevoel . Grtjes Miranda
Hoi Miranda fijn om te horen dat ik je zo kan inspireren. Heel veel succes in je vegan avontuur!
Ik ben in 1987 al gestopt met vlees eten. Na korte tijd walgde ik van het idee dat ik een dier zou eten en heb dus ook nooit ‘problemen’ gehad om dit vol te houden. Mensen respecteerden die keuze als vanzelf, al was uit eten gaan in die tijd nog wel eens een uitdaging. Ik heb wel eens alleen garnering gegeten,omdat men dan dacht dat ik wel vis of kip at. Ik heb overigens nooit de neiging gehad om anderen te overtuigen. Ik ben van mening dat iedereen deze keuze zelf moet maken. Mijn man is een notoire vleeseter en mijn kinderen hebben ook altijd vlees gehad. Bij een pans gerechten eten ze allen vegetarisch. Mijn kinderen denken er wel over na en kunnen op basis daarvan hun eigen keuze maken.
Ik sta volledig achter jouw aanpak. Niet met een wijzend vingertje, maar juist inspireren!
Hallo Maik,
Ik ben benieuwd naar de voorbeeld recepten. Ben eigenlijk een flexetarier, soms wel dan geen vlees, van biologische oorsprong dat wel. Mijn probleem is een intolerantie voor soja, ik zou graag willen weten hoe ik dit dan het beste kan vervangen?
Lijkt mij dat eerst een stap naar volledig verantwoord vegetariër wellicht makkelijker is maar sta er zéker voor open. De vegan mayo vond ik overigens geen succes… 🙂
Dank voor je inspiratie! Yvonne (63)#nooit te oud om te leren
Hoi Yvonne,
Soja heb je absoluut niet nodig om vegan te eten. Wel zijn veel vleesvervangers gemaakt van soja. Nu vallen vleesvervangers niet echt in de categorie volwaardige voeding dus dat zou geen probleem moeten zijn. Sojabonen zijn peulvruchten dus je kunt dit vervangen door andere peulvruchten (bonen, linzen, kikkererwten etc.). Ook kun je eens kokosyoghurt proberen ipv sojayoghurt. En rijstemelk ipv sojamelk. Er is genoeg keuze in ieder geval. Succes!
Hey,
Ik was eerder vegetarier maar teug gekeerd….
Ik wil geen negatieve kritiek uiten maar kamp toch wel met deze tips van u:
1. Gebruik in het begin van de overgang veel zout, olie en zoetstoffen. De meeste monden zijn dol op zout, vet en suiker, waardoor ze al snel vergeten dat er geen vlees en zuivel in het gerecht zit. Bouw dit na verloop van tijd wel af om je gezin gezond te houden. –> heb net zoveel moeite gedaan om zout en suiker en slecht vet zoveel mogelijk te bannen!
2. Maak in de overgangsfase veel gebruik van vleesvervangers. Zeker in maaltijden waarbij het niet te herkennen is. De meeste vleeseters hebben vaak niet eens door dat ze geen echt vlees zitten te eten, waardoor je ze kunt laten zien dat het helemaal niet nodig is om vlees te eten.–> net veel moeite gedaan om alles wat bewerkt is te bannen!
3. Gebruik rijst als je geheime wapen. Veel mensen vinden bruine rijst lekker. Serveer daarom een paar keer per week een gebakken rijst schotel. Je zult merken dat in een tijdsbestek van enkele maanden mensen van binnenuit zullen veranderen. Ze zullen rustiger worden en minder hongerig zijn naar vlees.–> is wel niet bevorderlijk voor de stoelgang
4. Maak een grote batch van geroosterde zaden in sojasaus en bewaar het in een vershoudbakje. Deze zaden geven een boost aan elk gerecht, dus hou ze dicht bij de hand en zet ze altijd op tafel!–> ook anti soya saus, is niet echt gezond!
Ik heb veel zin om terug vegetarier te worden en zefs vegan maar niet met gebruik van voeding die ongezond is of nog meer milieu belastend zoals alle soya producten…
Het zijn ook maar tips Ingrid.
Ieder voor zichzelf kan bedenken of dit bij hem/haar past of niet.
Hey Maik, Ik ga dr ook voor. Vanaf dit jaar. Bedankt voor je bemoedigende woorden. Want ik zie best tegen wat dingen op. Met name in bepaalde omgeving, verwacht ik het nodige commentaar. Vandaar dat ik wat aanmoediging nodig had. Maar je hebt gelijk, het gaat om je motivatie of intentie. Ik ga ook niet proberen iedereen hierin mee te nemen. Begin gewoon bij mezelf. Mijn vrouw steunt me iig, ook omdat we deze weg al een paar jaar geleden insloegen, begrijpt ze deze stap ook en gaat ze met mij mee. Onze dochter nemen we ook mee, maar laten we vrij waar mogelijk of gewenst. Ik ontvang graag je recepten en zal onze ook delen. We hebben er al veel trouwens. In dat opzicht is het ook geen enkel probleem. Met vriendelijke groet, Anco
Geweldig Anco, fijn om te horen. Heel veel succes en vooral veel plezier met deze prachtige reis 😀
Ik ben nu al vijf jaar veganist. Het lastigste vind ik altijd, wanneer mensen doorvragen. Als ze me vragen waarom dat ik veganist ben antwoord ik voor de Dieren. Dan vragen ze soms ook waarom want ze worden toch speciaal gekweekt. Hoe kan ik dan uitleggen aan de mensen over al de dieren en de miserie en het leed in de industrie zonder hun eetlust te bederven? Mijn echtgenoot wordt altijd geagiteerd maar de mensen vragen er gewoon naar. Want “een koe staat toch gewoon in de wei en geeft zomaar melk.”
Als mensen ernaar vragen kun je gewoon vertellen hoe het zit. Als mensen echt doorvragen tijdens het eten kun je wellicht vermelden dat je het beter na het eten kan vertellen omdat je hun eetlust niet wil bederven. Je kunt ze evt. ook doorverwijzen naar films en docu’s die het dierenleed openbaar maken. Probeer te begrijpen dat veel mensen niet bewust meedoen aan al het dierenleed. Veel mensen zijn gewoon nog onbewust hoe het er echt aan toegaat in de industrie, probeer ze daar niet op af te rekenen maar juist te inspireren als ze je een podium geven.
Hey, thanks voor de tips! Eigenlijk zeg je vooral ruimte geven en langzaam laten wennen aan het idee.
Ergens begrijp ik dat super goed, ik ben pas bijna een jaar vegetarisch en een paar maanden bijna vegan (als er soms iets heel lekkers is met ei of een beetje melk, wil ik het nog weleens nemen)
In principe gaat het in m’n omgeving heel prima; vrijwel iedereen heeft er respect voor en ik kan andere respecteren. Alleen thuis is de wrijving heel groot.
Ik ben opgegroeid in gezin die van dieren houdt. Donaties, de huisdieren overdreven veel liefde geven, een half uur naar het strand rijden om een gevonden krab nog te redden etc. Echt dieren krijgen altijd de meeste liefde hier.
Bij mij is dat nu zo sterk geworden, dat ik dus ook echt geen dieren meer kan eten. Het helpt ook niet echt dat ik nu tegen de beelden kan van de slachthuizen en veehouderijen, dus ook beelden zie die normale mensen niet kunnen verdragen.
Daardoor kan ik soms wat feller zijn in m’n beweegredenen geen dieren te eten.
Thuis probeer ik nu dus echt chill te zijn. Dus na het zien van die beelden maak ik alsnog vegan kebab voor mezelf, en varkensshoarma voor m’n moeder.
En hier komt dus t ding…
Sinds ik vegan ben wrijft zij er zo in bij mij, zichzelf en iedereen in haar omgeving hoeveel ze wel niet van dieren houdt. En als er een dood dier in een fictie serie voorbij komt, is ze helemaal bang dat het een echt dier is enz. En zit te schelden over dierenleed, terwijl ze een bak vlees naar binnen schuift.
En dan komt het compenseren gedrag.
De koelkast moet opeens vol liggen met vleeswaren, de hond moet opeens elke dag worst en leverpastei en zelfs mijn gekookte aardappelen zijn niet lekker meer.
Ze koopt der vleesvervangers voor mij, dus de intenties zijn natuurlijk ontzettend goed.
Ze is ook echt hartstikke lief!
Maar we weten niet hoe met elkaar om te gaan. We praten er nauwelijks over, omdat zij het allereerst niet aan zou kunnen (te lief, te zacht) om de waarheid te erkennen. Ten tweede omdat het mij nooit is gelukt zelfreflectie bij der op te brengen, ongeacht het thema.
Dus hier loop ik, wetende hoe mishandeld deze dieren zijn, aan te horen hoeveel iemand van dieren houdt maar keihard ontkent wat voor leed eraan gepaard gaat en het door de ontkenning dus dubbel compenseert.
Ik wil haar heus wel in de waan laten, dat gun ik der van harte! Dus ik negeer t allemaal ook gewoon…
Maar het stopt niet. Zij zegt met een kippenpoot in der mond dat ze van dieren houdt tegen degene met een sojaboon in de mond.
Hoe moet ik hierop reageren?
Met een simpele opmerking (wat heb je in je hand dan?) confronteren werkt niet.
Vragen wat vaker plantaardig werkt niet, want dat is opeens allemaal vies.
Ik weet t niet meer 🤦🏼♀️